εμφιλοχώρηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εμφιλοχώρηση	οι	εμφιλοχωρήσεις
γενική	της	εμφιλοχώρησης*	των	εμφιλοχωρήσεων
αιτιατική	την	εμφιλοχώρηση	τις	εμφιλοχωρήσεις
κλητική		εμφιλοχώρηση		εμφιλοχωρήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εμφιλοχωρήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εμφιλοχώρηση < εμφιλοχωρώ + -ση < ελληνιστική κοινή ἐμφιλοχωρέω / ἐμφιλοχωρῶ < αρχαία ελληνική φιλοχωρέω / φιλοχωρῶ < φίλος + χῶρος

Ουσιαστικό

εμφιλοχώρηση θηλυκό

• (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εμφιλοχωρώ

Συνώνυμα

• παρείσφρηση

Μεταφράσεις

    εμφιλοχώρηση