διευθέτησις

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διευθέτησις < (διευθετέω / διευθετῶ) διευθετη- + -σις

Ουσιαστικό

διευθέτησις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) καλή τάξη

Σημειώσεις

• και στην καθαρεύουσα η διευθέτηση

Πηγές

• διευθέτησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.