διατασσόμενος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	διατασσόμενος	ἡ	διατασσομένη	τὸ	διατασσόμενον
γενική	τοῦ	διατασσομένου	τῆς	διατασσομένης	τοῦ	διατασσομένου
δοτική	τῷ	διατασσομένῳ	τῇ	διατασσομένῃ	τῷ	διατασσομένῳ
αιτιατική	τὸν	διατασσόμενον	τὴν	διατασσομένην	τὸ	διατασσόμενον
κλητική ὦ!		διατασσόμενε		διατασσομένη		διατασσόμενον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	διατασσόμενοι	αἱ	διατασσόμεναι	τὰ	διατασσόμενᾰ
γενική	τῶν	διατασσομένων	τῶν	διατασσομένων	τῶν	διατασσομένων
δοτική	τοῖς	διατασσομένοις	ταῖς	διατασσομέναις	τοῖς	διατασσομένοις
αιτιατική	τοὺς	διατασσομένους	τὰς	διατασσομένᾱς	τὰ	διατασσόμενᾰ
κλητική ὦ!		διατασσόμενοι		διατασσόμεναι		διατασσόμενᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διατασσομένω	τὼ	διατασσομένᾱ	τὼ	διατασσομένω
γεν-δοτ	τοῖν	διατασσομένοιν	τοῖν	διατασσομέναιν	τοῖν	διατασσομένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυσόμενος' όπως «λυσόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

διατασσόμενος, -η, -ον

• μετοχή παθητικού ενεστώτα του ρήματος διατάσσω