διασκέδασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διασκέδασῐς	αἱ	διασκεδάσεις
γενική	τῆς	διασκεδάσεως	τῶν	διασκεδάσεων
δοτική	τῇ	διασκεδάσει	ταῖς	διασκεδάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διασκέδασῐν	τὰς	διασκεδάσεις
κλητική ὦ!		διασκέδασῐ		διασκεδάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διασκεδάσει
γεν-δοτ	τοῖν		διασκεδασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασκέδασις (ελληνιστική κοινή) < διασκεδάζω < αρχαία ελληνική διασκεδάννυμι (σκορπίζω), διασκεδα- + -σις

Ουσιαστικό

διασκέδασις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• η διασκόρπιση

Δείτε επίσης

• και στην καθαρεύουσα διασκέδασις: η διασκέδαση

Πηγές

• διασκέδασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.