διασάφιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διασάφιση	οι	διασαφίσεις
γενική	της	διασάφισης*	των	διασαφίσεων
αιτιατική	τη	διασάφιση	τις	διασαφίσεις
κλητική		διασάφιση		διασαφίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διασαφίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασάφιση < κατάληξη -ιση από το διασαφίζω, γραφή του διασάφηση (< διασαφώ)

Ουσιαστικό

διασάφιση θηλυκό

• άλλη γραφή του διασάφηση (< διασαφώ)

Συγγενικά

• διασαφιστής < διασαφίζω) (διασαφητής < διασάφηση, διασαφώ)
• → δείτε τις λέξεις διασαφίζω, διασαφηνίζω, διά και σαφής

Μεταφράσεις

    διασάφιση

→ δείτε τη λέξη διασάφηση

Πηγές

• «διασάφισις» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .