διάπραξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διάπραξῐς	αἱ	διαπράξεις
γενική	τῆς	διαπράξεως	τῶν	διαπράξεων
δοτική	τῇ	διαπράξει	ταῖς	διαπράξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διάπραξῐν	τὰς	διαπράξεις
κλητική ὦ!		διάπραξῐ		διαπράξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διαπράξει
γεν-δοτ	τοῖν		διαπραξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάπραξις < διαπράττω, θέμα διαπρακ- + -σις > -ξις

Ουσιαστικό

διάπραξις, -εως θηλυκό

• επίτευξη, διεκπεραίωση ή αποπεράτωση εργασίας

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πρᾶξις, διαπράττω και πράττω

Πηγές

• διάπραξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.