διάβασις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

διάβασις < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική διάβασις

Ουσιαστικό

διάβασις θηλυκό

1. το πέρασμα, η διέλευση

   ≈ συνώνυμα: διάβα (ουδέτερο)

2. η άφιξη

Συγγενικά

• ἀντιδιάβασις
• παραδιάβασις

→ και δείτε τη λέξη διαβαίνω

Πηγές

• διάβασις -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διάβασῐς	αἱ	διαβάσεις
γενική	τῆς	διαβάσεως	τῶν	διαβάσεων
δοτική	τῇ	διαβάσει	ταῖς	διαβάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διάβασῐν	τὰς	διαβάσεις
κλητική ὦ!		διάβασῐ		διαβάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διαβάσει
γεν-δοτ	τοῖν		διαβασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάβασις < διαβαίνω, δια-βα- + -σις

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: διάβασις ⇘ νέα ελληνικά: διάβαση

Ουσιαστικό

διάβασις, -εως θηλυκό

1. η διάβαση, το πέρασμα προς κάπου
2. τρόπος περάσματος
3. (ελληνιστική σημασία) το πέρασμα του χρόνου
4. (ελληνιστική σημασία) το εβραϊκό Πάσχα, ως πέρασμα

Πηγές

• διάβασις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διάβασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.