γνωμοδότης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	γνωμοδότης	οι	γνωμοδότες
γενική	του	γνωμοδότη	των	γνωμοδοτών
αιτιατική	τον	γνωμοδότη	τους	γνωμοδότες
κλητική		γνωμοδότη		γνωμοδότες
όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γνωμοδότης < ελληνιστική κοινή γνωμοδότης < αρχαία ελληνική γνώμη + δίδωμι

Ουσιαστικό

γνωμοδότης αρσενικό (θηλυκό: γνωμοδότρια)

• αυτός πως ως ειδικός σε κάτι εκφέρει γνώμη

Μεταφράσεις

    γνωμοδότης

γαλλικά : conseiller (fr), expert (fr)