γεννητάτο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	γεννητάτο	τα	γεννητάτα
γενική	του	γεννητάτου	των	γεννητάτων
αιτιατική	το	γεννητάτο	τα	γεννητάτα
κλητική		γεννητάτο		γεννητάτα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γεννητάτο < γεννητ(άτος) + -άτο (ουδέτερο), και πληθυντικός + -άτα

Ουσιαστικό

γεννητάτο ουδέτερο (δημοτική)

1. (στον ενικό) ιδιότητα εκ γενετής

   ⮡  το κουσούρι είναι γεννητάτο του

   ≈ συνώνυμα: γεννησίμιο, γεννησιμιό

2. (στον πληθυντικό ή επίρρημα) εκ γενετής

   ≈ συνώνυμα: από γεννησιμιό από γεννησιμιού, από γεννητάτο

Μεταφράσεις

    γεννητάτο

→ δείτε τη λέξη εκ γενετής