βλογιάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	βλογιάρης	η	βλογιάρα	το	βλογιάρικο
γενική	του	βλογιάρη	της	βλογιάρας	του	βλογιάρικου
αιτιατική	τον	βλογιάρη	τη	βλογιάρα	το	βλογιάρικο
κλητική		βλογιάρη		βλογιάρα		βλογιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	βλογιάρηδες	οι	βλογιάρες	τα	βλογιάρικα
γενική	των	βλογιάρηδων		—	των	βλογιάρικων
αιτιατική	τους	βλογιάρηδες	τις	βλογιάρες	τα	βλογιάρικα
κλητική		βλογιάρηδες		βλογιάρες		βλογιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

βλογιάρης < * ευλογιάρης < μεσαιωνική ελληνική ευλογιά < αρχαία ελληνική εὐλογία

Επίθετο

βλογιάρης

• (λαϊκότροπο) που πάσχει από ευλογιά

Συνώνυμα

• βλογιοκομμένος

Μεταφράσεις

    βλογιάρης