αὖλαξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	αὔλᾰκ
ονομαστική	ἡ	αὖλαξ	αἱ	αὔλακες
γενική	τῆς	αὔλακος	τῶν	αὐλάκων
δοτική	τῇ	αὔλακῐ	ταῖς	αὔλαξῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	αὔλακᾰ	τὰς	αὔλακᾰς
κλητική ὦ!		αὖλαξ		αὔλακες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αὔλακε
γεν-δοτ	τοῖν		αὐλάκοιν
Αργότερα, και ως αρσενικό.
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αὖλαξ < *ἀ-Ϝλακ-ς < ἀ- προθεματικό + *Ϝλακ-, μεταπτωτική βαθμίδα για την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂welk- (τραβάω, κατ' επέκταση οργώνω, φτιάχνω αυλάκι)

Ομόρριζο των ἕλκω, ὁλκός, ὁλκή και με τις μορφές ἄλοξ, ὤλξ ή ὦλξ και τον δωρικό τύπο ὦλαξ (και με ψιλή και με δασεία), με τους οποίους σχεδόν ταυτίζεται εννοιολογικά

Ουσιαστικό

αὖλαξ (αὔλᾰκος) θηλυκό, αργότερα και αρσενικό

1. αυλάκι

   ⮡  βόε... ἐρίσαντε ἐν αὔλακι

   ⮡  ἀρότρῳ ἀναρρηγνύντες αὖλακας

2. (μεταφορικά) γυναίκα, σύζυγος

   → δείτε παράθεμα στον τύπο ἄλοξ

3. (μεταφορικά) τραύμα, βαθύτερο από γρατσουνιά

   → δείτε παράθεμα στον τύπο ἄλοξ

Άλλες μορφές

• ἄλοξ
• ὦλξ
• (δωρικός τύπος ) ὦλαξ, ὧλαξ (με ψιλή και δασεία)

Συγγενικά

αὐλακεργάτης αὐλακισμός αὐλακίζω αὐλακοειδής αὐλακόεις αὐλακοτομέω αὐλακώδης ἐξαυλακίζω ἐναυλακοφοῖτι

σύνθετα του αὖλαξ κυαναῦλαξ μικραῦλαξ ὀλιγαῦλαξ ὁμαῦλαξ πολυαῦλαξ τριαῦλαξ

Πηγές

• αὖλαξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• αὖλαξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.