αὔξησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	αὔξησῐς	αἱ	αὐξήσεις
γενική	τῆς	αὐξήσεως	τῶν	αὐξήσεων
δοτική	τῇ	αὐξήσει	ταῖς	αὐξήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	αὔξησῐν	τὰς	αὐξήσεις
κλητική ὦ!		αὔξησῐ		αὐξήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αὐξήσει
γεν-δοτ	τοῖν		αὐξησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αὔξησις < αὔξω και αὐξάνω, αὐξη- + -σις

Ουσιαστικό

αὔξησις θηλυκό

1. η ανάπτυξη, το μεγάλωμα

   ≈ συνώνυμα: αὔξη

2. (ελληνιστική σημασία, γραμματική) η αύξηση πριν από την αρχική συλλαβή ρηματικών τύπων

Συγγενικά

• αὔξων
• αὔξιμος
• αὐξητικός
• Αὐξώ, μία από τις Χάριτες ή τις Ώρες

→ και δείτε τη λέξη αὐξάνω

Πηγές

• αὔξησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• αὔξησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.