αφηγητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αφηγητής	οι	αφηγητές
γενική	του	αφηγητή	των	αφηγητών
αιτιατική	τον	αφηγητή	τους	αφηγητές
κλητική		αφηγητή		αφηγητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αφηγητής < αρχαία ελληνική ἀφηγητής

Προφορά

ΔΦΑ : /a.fi.ʝiˈtis/

Ουσιαστικό

αφηγητής αρσενικό

1. αυτός που αφηγείται, που εξιστορεί
2. (λογοτεχνία) το πρόσωπο ή η "φωνή" που διηγείται την ιστορία· μπορεί να είναι κάποιος από τους ήρωες της ιστορίας, οπότε η αφήγηση προσφέρεται από τη δική του οπτική γωνία, ή κάποιος αόρατος "παρατηρητής" που υποτίθεται ότι γνωρίζει όλα τα γεγονότα και τα διηγείται

   ※  Αλλά και το δεύτερο ζευγάρι των βασικών χαρακτήρων του αφηγήματος - ο πατριός και η μητέρα του αφηγητή- διαγράφεται πάνω στη βάση της μεταξύ τους αντίθεσης. (Βαγγέλης Αθανασόπουλος, Το ποιητικό τοπίο του Ελληνικού 19ου και 20ου αιώνα: Κάλβος, Σολωμός, Παλαμάς, εκδ. Καστανιώτη, 1995, σελ. 404)

3. (κινηματογράφος, τηλεόραση) ένα αθέατο πρόσωπο του οποίου ακούγεται η φωνή να εξιστορεί ή να περιγράφει αυτά που βλέπει ο θεατής σε ένα ντοκυμαντέρ
4. αυτός που εκφωνεί τα συνδετικά κείμενα σε μία εκδήλωση ή θέαμα που αποτελείται από πολλά μέρη λόγου, εικόνας, μουσικής κλπ

Συγγενικά

• αφήγημα
• αφηγηματολογία
• αφηγηματικός
• αφήγηση
• αφηγούμαι

Μεταφράσεις

    αφηγητής

αγγλικά : narrator (en) γαλλικά : narrateur (fr)