αυτοσκοπός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αυτοσκοπός	οι	αυτοσκοποί
γενική	του	αυτοσκοπού	των	αυτοσκοπών
αιτιατική	τον	αυτοσκοπό	τους	αυτοσκοπούς
κλητική		αυτοσκοπέ		αυτοσκοποί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αυτοσκοπός < αυτο- + σκοπός < (μεταφραστικό δάνειο) γερμανική Selbstzweck

αυτοσκοπός αρσενικό

(λόγιο) το να αποτελεί κάτι από μόνο του σκοπό, να μη χρησιμεύει ως μέσο για να επιτευχθεί κάτι άλλο

αυτοσκοπός