ασυναρτησία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ασυναρτησία	οι	ασυναρτησίες
γενική	της	ασυναρτησίας	των	ασυναρτησιών
αιτιατική	την	ασυναρτησία	τις	ασυναρτησίες
κλητική		ασυναρτησία		ασυναρτησίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ασυναρτησία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀσυναρτησία < α- (στερητικό) + συναρτώ

Προφορά

ΔΦΑ : /a.si.naɾ.tiˈsi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐συ‐ναρ‐τη‐σί‐α

Ουσιαστικό

ασυναρτησία θηλυκό

1. η έλλειψη λογικής σειράς και ειρμού
2. (συνεκδοχικά) ο ακατανόητος λόγος, που δεν έχει λογική σειρά και ειρμό

Συγγενικά

• ασυνάρτητα και ασυναρτήτως
• ασυνάρτητος

Μεταφράσεις

    ασυναρτησία

αγγλικά : nonsense (en) γαλλικά : incohérence (fr)