αρμογή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αρμογή	οι	αρμογές
γενική	της	αρμογής	των	αρμογών
αιτιατική	την	αρμογή	τις	αρμογές
κλητική		αρμογή		αρμογές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αρμογή < αρχαία ελληνική ἁρμογή < ἁρμόζω

Ουσιαστικό

αρμογή θηλυκό

1. το σημείο όπου συνδέονται διάφορα εξαρτήματα μιας κατασκευής ή τα συστατικά ενός συνόλου
2. ο τρόπος που συνδέονται διάφορα εξαρτήματα μιας κατασκευής ή τα συστατικά ενός συνόλου
3. (συν)ταίριασμα, δέσιμο

Σύνθετα

• ξυλαρμογή
• δυσαρμογή
• εφαρμογή
• προσαρμογή

Μεταφράσεις

    αρμογή