ἁρμόζω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἁρμόζω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂er- (συνδέω, ταιριάζω, τοποθετώ μαζί).

Ρήμα

ἁρμόζω

1. ενώνω, συνδέω, κάνω να χωρέσει
2. αρραβωνιάζω
3. κανονίζω, κυβερνάω, διοικώ
4. αρμόζω, ταιριάζω, είμαι κατάλληλος

Άλλες μορφές

• αττικός τύπος : ἁρμόττω
• δωρικός τύπος : ἁρμόσδω

Συγγενικά

• ἄω
• ἀάω

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• ἁρμόζω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἁρμόζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.