προσαρμογή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προσαρμογή	οι	προσαρμογές
γενική	της	προσαρμογής	των	προσαρμογών
αιτιατική	την	προσαρμογή	τις	προσαρμογές
κλητική		προσαρμογή		προσαρμογές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσαρμογή < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή προσαρμογή

(έννοια τροποποίησης) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική adaptation

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾo.saɾ.moˈʝi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐σαρ‐μο‐γή

Ουσιαστικό

προσαρμογή θηλυκό

1. η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του προσαρμόζω
   1. το ταίριασμα κάποιων πραγμάτων μεταξύ τους και η σύνδεσή τους
   2. η τροποποίηση και αλλαγή που γίνεται σε κάτι, προκειμένου να ταιριάζει ή να συμφωνεί με κάτι άλλο
2. (πληροφορική) βλ. συνώνυμο ρύθμιση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις προσαρμόζω, αρμόζω, αρμός και ἀραρίσκω

Μεταφράσεις

    προσαρμογή

γαλλικά : adaptation (fr) σλοβακικά : adaptácia (sk) τσεχικά : adaptace (cs)

    το ταίριασμα κάποιων πραγμάτων μεταξύ του και η σύνδεσή τους

αγγλικά : fit (en)

    να ταιριάζει ή να συμφωνεί με κάτι άλλο

αγγλικά : adjustment (en), adaptation (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προσαρμογή	αἱ	προσαρμογαί
γενική	τῆς	προσαρμογῆς	τῶν	προσαρμογῶν
δοτική	τῇ	προσαρμογῇ	ταῖς	προσαρμογαῖς
αιτιατική	τὴν	προσαρμογήν	τὰς	προσαρμογᾱ́ς
κλητική ὦ!		προσαρμογή		προσαρμογαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προσαρμογᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		προσαρμογαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσαρμογή < προσαρμόζω

Ουσιαστικό

προσαρμογή θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) το ταίριασμα κάποιων πραγμάτων μεταξύ τους

Πηγές

• προσαρμογή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.