αποπλάνηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποπλάνηση	οι	αποπλανήσεις
γενική	της	αποπλάνησης*	των	αποπλανήσεων
αιτιατική	την	αποπλάνηση	τις	αποπλανήσεις
κλητική		αποπλάνηση		αποπλανήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποπλανήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποπλάνηση < (ελληνιστική κοινή) ἀποπλάνησις (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική détournement)

Ουσιαστικό

αποπλάνηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του αποπλανώ

Άλλες μορφές

• αποπλάνεμα

Συνώνυμα

• ξελόγιασμα

Μεταφράσεις

    αποπλάνηση

αγγλικά : statutory rape (en), deception (en), deceit (en), seduction (en)