αντράλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντράλα	οι	αντράλες
γενική	της	αντράλας		—
αιτιατική	την	αντράλα	τις	αντράλες
κλητική		αντράλα		αντράλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντράλα < αντραλίζω (αναδρομικός σχηματισμός) ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Προφορά

ΔΦΑ : /anˈdɾa.la/ & /aˈdɾa.la/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ντρά‐λα

Ουσιαστικό

αντράλα θηλυκό

1. (δημοτική, ιδιωματικό, λογοτεχνικό ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}) ζαλάδα, ίλιγγος, σκοτοδίνη

   ↪ Έπαθε αντράλα και σωριάστηκε μες στη μέση του δρόμου.

2. (μεταφορικά) περισπασμός

   ↪ έχει αντράλες και σκοτούρες

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη αντραλίζω

Μεταφράσεις

    αντράλα

→ δείτε τις λέξεις ζαλάδα, ίλιγγος και σκοτοδίνη

Πηγές

• «ἀντράλα» (και παραδείγματα) - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .