αντιπαράταξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντιπαράταξη	οι	αντιπαρατάξεις
γενική	της	αντιπαράταξης*	των	αντιπαρατάξεων
αιτιατική	την	αντιπαράταξη	τις	αντιπαρατάξεις
κλητική		αντιπαράταξη		αντιπαρατάξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αντιπαρατάξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντιπαράταξη < (ελληνιστική κοινή) ἀντιπαράταξις < αρχαία ελληνική ἀντιπαρατάσσομαι < ἀντί + παρά + τάσσω

Ουσιαστικό

αντιπαράταξη θηλυκό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα του αντιπαρατάσσω

Μεταφράσεις

    αντιπαράταξη

γαλλικά : confrontation (fr), opposition (fr)