αντίφραγμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	αντίφραγμα	τα	αντιφράγματα
γενική	του	αντιφράγματος	των	αντιφραγμάτων
αιτιατική	το	αντίφραγμα	τα	αντιφράγματα
κλητική		αντίφραγμα		αντιφράγματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντίφραγμα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀντίφραγμα < αρχαία ελληνική ἀντιφράσσω (< ἀντί + φράσσω), θέμα ἀντιφρακ- ἀντιφραγ- + -μα. Συγχρονικά αναλύεται σε αντί- + φράγμα.

Προφορά

ΔΦΑ : /anˈdi.fɾaɣma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ντί‐φραγ‐μα

παλιότερος συλλαβισμός : αν‐τί‐φρα‐γμα

Ουσιαστικό

αντίφραγμα ουδέτερο

• (σπάνιο) φράγμα απέναντι σε κάτι, κάτι που φράζει

  ※  και μες στον λαμπρόν θώρακα προχώρησ᾽ ως την πλάκα | οπού στα βέλη αντίφραγμα στο σώμα του εφορούσε | κι εξόχως τον προφύλαξεν,

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr για τη λέξη ἔρυμα: ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 4 (Δ. Ὁρκίων σύγχυσις. Ἀγαμέμνονος ἐπιπώλησις.), στίχ. 137

Πηγές

• αντίφραγμα — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)