αναταραγμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αναταραγμός	οι	αναταραγμοί
γενική	του	αναταραγμού	των	αναταραγμών
αιτιατική	τον	αναταραγμό	τους	αναταραγμούς
κλητική		αναταραγμέ		αναταραγμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναταραγμός < αναταράσσω + -μός

Ουσιαστικό

αναταραγμός αρσενικό

• η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του αναταράσσω

Άλλες μορφές

• ανατάραγμα

Μεταφράσεις

    αναταραγμός

αγγλικά : agitation (en), turmoil (en) γαλλικά : agitation (fr)