ανακούφιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανακούφιση	οι	ανακουφίσεις
γενική	της	ανακούφισης*	των	ανακουφίσεων
αιτιατική	την	ανακούφιση	τις	ανακουφίσεις
κλητική		ανακούφιση		ανακουφίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανακουφίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανακούφιση < αρχαία ελληνική ἀνακούφισις < ἀνακουφίζω

Προφορά

ΔΦΑ : /a.naˈku.fi.si/

Ουσιαστικό

ανακούφιση θηλυκό

1. η απαλλαγή από μια δυσάρεστη κατάσταση, συναίσθηση κλπ.

   ανακούφιση από τον πόνο

2. η αίσθηση που νιώθει κανείς μετά από τέτοια απαλλαγή

   όταν έμαθα ότι δεν απολύομαι, ένιωσα μεγάλη ανακούφιση

Μεταφράσεις

    ανακούφιση

αγγλικά : relief (en) γαλλικά : soulagement (fr)