ἀθήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἀ˘θηρ- ἀ˘θερ-
ονομαστική	ὁ	ἀθήρ	οἱ	ἀθέρες
γενική	τοῦ	ἀθέρος	τῶν	ἀθέρων
δοτική	τῷ	ἀθέρῐ	τοῖς	ἀθέρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἀθέρᾰ	τοὺς	ἀθέρᾰς
κλητική ὦ!		ἀθήρ		ἀθέρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀθέρε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀθέροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἀθήρ' όπως «ἀθήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀθήρ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀθήρ αρσενικό

1. το άγανο του σταχυού
2. το ίδιο το στάχυ
3. το άγανο του σταριού
4. ο φλοιός του σταριού
5. το άχυρο
6. η αιχμή του ακοντίου

   ≈ συνώνυμα: ἀκίς

Πηγές

• ἀθήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀθήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.