Ταμπούρια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τα	Ταμπούρια
γενική	των	Ταμπουριών
αιτιατική	τα	Ταμπούρια
κλητική		Ταμπούρια
Οι καταλήξεις -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ταμπούρια < πληθυντικός αριθμός του ταμπούρι

Προφορά

ΔΦΑ : /taˈbu.ɾʝa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Τα‐μπού‐ρια

Κύριο όνομα

Ταμπούρια ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

1. συνοικία του Πειραιά και του Κερατσινίου

   ※  Στη Δραπετσώνα τα ‘φαγες στου Παύλου και στου Γκίκα / και στα Ταμπούρια του Μηνά, του φουκαρά / που του ‘μεινε, που του ‘μεινε η γλύκα. (Σε έδιωξαν από την Κοκκινιά, στίχοι: Νίκος Μάθεσης, μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, εκτέλεση: Πρόδρομος Τσαουσάκης, 1950)

2. οικισμός των Ιωαννίνων
3. κορυφή βουνού του Μαινάλου

Συγγενικά

• Ταμπουριώτης / Ταμπουριώτισσα
• ταμπουριώτικος
• → και δείτε τη λέξη ταμπούρι

Δείτε επίσης

• Ταμπούρια στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    Ταμπούρια

αγγλικά : Tambouria (en)