animus

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

animus ^(en)

1. εχθρότητα
2. κίνητρο
3. πνεύμα

---

Εσπεράντο (eo)

Ρηματικός τύπος

animus ^(eo)

• υποθετική του ρήματος animi

---

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

animus < πρωτοϊταλική *anamos < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂enh₁mos < *h₂enh₁- (αναπνοή) (συγγενές με την αρχαία ελληνική ἄνεμος)

Ουσιαστικό

animus ^(la) αρσενικό

• η ψυχή, ο νους, η ζωτικότητα
• η ψυχή, το θάρρος, το κουράγιο, η θέληση, η εσωτερική ορμή

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	animus	animī
γενική	animī	animōrum
δοτική	animō	animīs
αιτιατική	animum	animōs
κλητική	anime	animī
αφαιρετική	animō	animīs
(β' κλίση)

Συνώνυμα

• cor
• anima
• λατινική γραμματεία