amo

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

amo < am- + -o

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	amo	amoj
αιτιατική	amon	amojn

amo ^(eo)

• η αγάπη, ο έρωτας

Αντώνυμα

• malamo

Δείτε επίσης

• amoro

---

Ίντο (io)

Ετυμολογία

amo < εσπεράντο amo

Ουσιαστικό

amo ^(io)

• η αγάπη

---

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

amo < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *am-a- / *am- (μητέρα) ή *h₂emh₃- (δράττομαι, πιάνω, αρπάζω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈa.moː/

^ⓘ 

Ρήμα

amo ^(la) (ămo¹-amāvi-amātum-amāre)

1. αγαπώ

   ⮡  Η πρώτη φράση του βιβλίου μας των Λατινικών ήταν «regina rosas amat».

2. υποχρεώνομαι
3. απολαμβάνω, μου αρέσει

Συγγενικά

• amabilis
• amans
• amanter
• amata
• amatorie
• amatorius
• amator
• amatus
• amica
• amice
• amicitia
• amicula
• amicus
• amor

Κλίση

Α' συζυγία (amo, amavi, amatum, amare)

Ενεργητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: amo, amas, amat, amamus, amatis, amant. Υποτακτική: amem, ames, amet, amemus, ametis, ament. Προστακτική: -, ama, -, -, amate, -. Απαρέμφατο: amare. Μετοχή: amans, amans, amans (-ntis). Παρατατικός Οριστική: amabam, amabas, amabat, amabamus, amabatis, amabant. Υποτακτική: amarem, amares, amaret, amaremus, amaretis, amarent. Μέλλοντας Οριστική: amabo, amabis, amabit, amabimus, amabitis, amabunt. Υποτακτική: amaturus-a-um sim, sis, sit, amaturi-ae-a simus, sitis, sint. Προστακτική: -, amato, amato, -, amatote, amanto. Απαρέμφατο: amaturum-am-um/os-as-a esse. Μετοχή: amaturus-a-um. Παρακείμενος Οριστική: amavi, amavisti, amavit, amavimus, amavistis, amaverunt (ή amavere). Υποτακτική: amaverim, amaveris, amaverit, amaverimus, amaveritis, amaverint. Απαρέμφατο: amavisse Υπερσυντέλικος Οριστική: amaveram, amaveras, amaverat, amaveramus, amaveratis, amaverant. Υποτακτική: amavissem, amavisses, amavisset, amavissemus, amavissetis, amavissent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: amavero, amaveris, amaverit, amaverimus, amaveritis, amaverint. Γερούνδιο amandi, amando, amandum, amando. Σουπίνο amatum, amatu. Παθητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: amor, amaris (-re), amatur, amamur, amamini, amantur. Υποτακτική: amer, ameris (-re), ametur, amemur, amemini, amentur. Προστακτική: -, amare, -, -, amamini, -. Απαρέμφατο: amari Παρατατικός Οριστική: amabar, amabaris (-re), amabatur, amabamur, amabamini, amabantur. Υποτακτική: amarer, amareris, amaretur, amaremur, amaremini, amarentur. Μέλλοντας Οριστική: amabor, amaberis, amabitur, amabimur, amabimini, amabuntur. Προστακτική: -, amator, amator, -, -, amantor. Απαρέμφατο: amatum iri. Παρακείμενος Οριστική: amatus-a-um sum, es, est, amati-ae-a sumus, estis, sunt. Υποτακτική: amatus-a-um sim, sis, sit, amati-ae-a simus, sitis, sint. Απαρέμφατο: amatum-am-um/-os-as-a esse. Μετοχή: amatus-a-um Υπερσυντέλικος Οριστική: amatus-a-um eram, eras, erat, amati-ae-a eramus, eratis, erant. Υποτακτική: amatus-a-um essem, esses, esset, amati-ae-a essemus, essetis, essent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: amatus-a-um ero, eris, erit, amati-ae-a erimus, eritis, erunt. Απαρέμφατο: amatum-am-um/-os-as-a fore. Γερουνδιακό amandus-a-um

 

Πηγές

• amo - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.