ὡρηφόρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ὡρηφόρος	τὸ	ὡρηφόρον
γενική	τοῦ/τῆς	ὡρηφόρου	τοῦ	ὡρηφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	ὡρηφόρῳ	τῷ	ὡρηφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ὡρηφόρον	τὸ	ὡρηφόρον
κλητική ὦ!		ὡρηφόρε		ὡρηφόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ὡρηφόροι	τὰ	ὡρηφόρᾰ
γενική	τῶν	ὡρηφόρων	τῶν	ὡρηφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ὡρηφόροις	τοῖς	ὡρηφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ὡρηφόρους	τὰ	ὡρηφόρᾰ
κλητική ὦ!		ὡρηφόροι		ὡρηφόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ὡρηφόρω	τὼ	ὡρηφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	ὡρηφόροιν	τοῖν	ὡρηφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὡρηφόρος < ὥρη, τύπος του ὥρα + -φόρος • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ὡρηφόρος, -ος, -ον

• που φέρνει τις εποχές (επίθετο της θεάς Δήμητρας)

Πηγές

• ὡρηφόρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὡρηφόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.