ὠμαλγία

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὠμαλγίᾱ	αἱ	ὠμαλγίαι
γενική	τῆς	ὠμαλγίᾱς	τῶν	ὠμαλγιῶν
δοτική	τῇ	ὠμαλγίᾳ	ταῖς	ὠμαλγίαις
αιτιατική	τὴν	ὠμαλγίᾱν	τὰς	ὠμαλγίᾱς
κλητική ὦ!		ὠμαλγίᾱ		ὠμαλγίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὠμαλγίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὠμαλγίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὠμαλγία (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ὦμος, ὠμ- + -αλγία (άλγος

Ουσιαστικό

ὠμαλγία, -ας θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (πάθηση) η ωμαλγία

Απόγονοι

ὠμαλγία (ελληνιστική κοινή)

⇘ νέα ελληνικά: ωμαλγία

↴ νεολατινικά: omalgia (νεοκλασικό σύνθετο om- + -algia)

↴ αγγλικά: omalgia

↴ γερμανικά: Omalgia

↴ γαλλικά: omalgie

Πηγές

• ὠμαλγία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.