ὑπαρπάσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασίαγένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
↓ πτώσεις | ενικός | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
ονομαστική | ὁ | ὑπαρπάσᾱς | ἡ | ὑπαρπάσᾱσᾰ | τὸ | ὑπαρπάσᾰν |
γενική | τοῦ | ὑπαρπάσᾰντος | τῆς | ὑπαρπασᾱ́σης | τοῦ | ὑπαρπάσᾰντος |
δοτική | τῷ | ὑπαρπάσᾰντῐ | τῇ | ὑπαρπασᾱ́σῃ | τῷ | ὑπαρπάσᾰντῐ |
αιτιατική | τὸν | ὑπαρπάσᾰντᾰ | τὴν | ὑπαρπάσᾱσᾰν | τὸ | ὑπαρπάσᾰν |
κλητική ὦ! | ὑπαρπάσᾱς | ὑπαρπάσᾱσᾰ | ὑπαρπάσᾰν | |||
↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
ονομαστική | οἱ | ὑπαρπάσᾰντες | αἱ | ὑπαρπάσᾱσαι | τὰ | ὑπαρπάσᾰντᾰ |
γενική | τῶν | ὑπαρπασᾰ́ντων | τῶν | ὑπαρπασᾱσῶν | τῶν | ὑπαρπασᾰ́ντων |
δοτική | τοῖς | ὑπαρπάσᾱσῐ(ν) | ταῖς | ὑπαρπασᾱ́σαις | τοῖς | ὑπαρπάσᾱσῐ(ν) |
αιτιατική | τοὺς | ὑπαρπάσᾰντᾰς | τὰς | ὑπαρπασᾱ́σᾱς | τὰ | ὑπαρπάσᾰντᾰ |
κλητική ὦ! | ὑπαρπάσᾰντες | ὑπαρπάσᾱσαι | ὑπαρπάσᾰντᾰ | |||
δυϊκός | ||||||
ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ὑπαρπάσᾰντε | τὼ | ὑπαρπασᾱ́σᾱ | τὼ | ὑπαρπάσᾰντε |
γεν-δοτ | τοῖν | ὑπαρπάσᾰ́ντοιν | τοῖν | ὑπαρπασᾱ́σαιν | τοῖν | ὑπαρπασᾰ́ντοιν |
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ. | ||||||
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νομίσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές |
Μετοχή
επεξεργασίαὑπαρπάσας, -άσασα, -άσαν
- ιωνικός τύπος του ὑφαρπάσας: μετοχή ενεργητικού αορίστου (ὑπήρπασα) του ρήματος ὑπαρπάζω
- ※ 5ος πκε αιώνας ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, στη Βικιθήκη
- 5 (Τερψιχόρη), 50.3
- ὁ δὲ ὑπαρπάσας τὸν ἐπίλοιπον λόγον τὸν ὁ Ἀρισταγόρης ὅρμητο λέγειν περὶ τῆς ὁδοῦ, εἶπε·
- Κι ο άλλος, κόβοντας στη μέση την περιγραφή που ο Αρισταγόρας είχε αρχίσει, του είπε:
- Μετάφραση (1992): Ηλίας Σπυρόπουλος. Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr
- ὁ δὲ ὑπαρπάσας τὸν ἐπίλοιπον λόγον τὸν ὁ Ἀρισταγόρης ὅρμητο λέγειν περὶ τῆς ὁδοῦ, εἶπε·
- 9 (Καλλιόπη), 91.2
- ὁ δὲ ὑπαρπάσας τὸν ἐπίλοιπον λόγον, εἴ τινα ὅρμητο λέγειν ὁ Ἡγησίστρατος, εἶπε·
- κι ο άλλος αρπάζοντας απ᾽ το στόμα του Ηγησιστράτου τη συνέχεια του λόγου, ό,τι κι αν ήταν έτοιμος να πει, είπε:
- Μετάφραση (1995): Ηλίας Σπυρόπουλος. Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr
- ὁ δὲ ὑπαρπάσας τὸν ἐπίλοιπον λόγον, εἴ τινα ὅρμητο λέγειν ὁ Ἡγησίστρατος, εἶπε·
- 5 (Τερψιχόρη), 50.3
- ※ 5ος πκε αιώνας ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, στη Βικιθήκη
Δείτε επίσης
επεξεργασίαΠηγές
επεξεργασία- ὑπαρπάζω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- ὑπαρπάζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
- ΜΟΡΦΩ@ΛΟΓΕΙΟΝ
- μορφολογία@perseus.tufts.edu