ὅρμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὅρμος	οἱ	ὅρμοι
γενική	τοῦ	ὅρμου	τῶν	ὅρμων
δοτική	τῷ	ὅρμῳ	τοῖς	ὅρμοις
αιτιατική	τὸν	ὅρμον	τοὺς	ὅρμους
κλητική ὦ!		ὅρμε		ὅρμοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὅρμω
γεν-δοτ	τοῖν		ὅρμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὅρμος < εἲρω

Ουσιαστικό

ὅρμος αρσενικό

1. αλυσίδα
2. γενικά κάτι που δημιουργεί αρμαθιά
3. κυκλικός χορός
4. το αγκυροβόλιο
5. (μεταφορικά) λιμάνι στο οποίο υπάρχει προστασία

Πηγές

• ὅρμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὅρμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.