ὀψοφυλάκιον

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ὀψοφυλάκιον	τὰ	ὀψοφυλάκια
γενική	τοῦ	ὀψοφυλακίου	τῶν	ὀψοφυλακίων
δοτική	τῷ	ὀψοφυλακίῳ	τοῖς	ὀψοφυλακίοις
αιτιατική	τὸ	ὀψοφυλάκιον	τὰ	ὀψοφυλάκια
κλητική ὦ!		ὀψοφυλάκιον		ὀψοφυλάκια
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀψοφυλάκιον < αρχαία ελληνική ὄψ(ον) + -ο- + ελληνιστική κοινή φυλάκιον / αρχαία ελληνική φῠλᾰκεῖον

Ουσιαστικό

ὀψοφυλάκιον, -ου ουδέτερο

• (καθαρεύουσα) μέρος (όπως ερμάριο, ντουλάπι) όπου φυλάσσονται τα ὄψα, τα εδέσματα

  ≈ συνώνυμα: ὀψοθήκη

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .