φυλακεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	φῠλᾰκειο-
ονομαστική	τὸ	φυλακεῖον	τὰ	φυλακεῖᾰ
γενική	τοῦ	φυλακείου	τῶν	φυλακείων
δοτική	τῷ	φυλακείῳ	τοῖς	φυλακείοις
αιτιατική	τὸ	φυλακεῖον	τὰ	φυλακεῖᾰ
κλητική ὦ!		φυλακεῖον		φυλακεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φυλακείω
γεν-δοτ	τοῖν		φυλακείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φυλακεῖον < φυλάττω + -εῖον

Ουσιαστικό

φυλακεῖον

1. το μέρος απ' όπου γινόταν η επιτήρηση, η φύλαξη, το φυλάκιο
2. (ελληνιστική σημασία) ομάδα τεσσάρων φρουρών ιδίως στη μορφή φυλάκια (πληθυντικός)

Άλλες μορφές

• φυλάκειον

Συνώνυμα

• φυλάκιον
• φυλακή (σ' αυτή τη σημασία)

Πηγές

• φυλακεῖον, φυλάκειον, φυλάκιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.