ἡλιοτρόπιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἡλιοτρόπιον	τὰ	ἡλιοτρόπιᾰ
γενική	τοῦ	ἡλιοτροπίου	τῶν	ἡλιοτροπίων
δοτική	τῷ	ἡλιοτροπίῳ	τοῖς	ἡλιοτροπίοις
αιτιατική	τὸ	ἡλιοτρόπιον	τὰ	ἡλιοτρόπιᾰ
κλητική ὦ!		ἡλιοτρόπιον		ἡλιοτρόπιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἡλιοτροπίω
γεν-δοτ	τοῖν		ἡλιοτροπίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἡλιοτρόπιον (ελληνιστική κοινή) < → δείτε τις λέξεις ἥλιος και τρέπω

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: ηλιοτρόπιο, ↷ λατινικά: hēliotropium

Ουσιαστικό

ἡλιοτρόπιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

1. (φυτό) ηλιοτρόπιο
2. ηλιακό ρολόι
3. είδος χαλαζία

Πηγές

• ἡλιοτρόπιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.