ἔκτρωμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἔκτρωμᾰ	τὰ	ἐκτρώμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ἐκτρώμᾰτος	τῶν	ἐκτρωμᾰ́των
δοτική	τῷ	ἐκτρώμᾰτῐ	τοῖς	ἐκτρώμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἔκτρωμᾰ	τὰ	ἐκτρώμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ἔκτρωμᾰ		ἐκτρώμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐκτρώμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ἐκτρωμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἔκτρωμα < ἐκτιτρώσκω θέμα τρω- + -μα. Μορφολογικά αναλύεται σε ἔκ- + ιωνικός & δωρικός τύπος: τρῶμα / τρώμα

Ουσιαστικό

ἔκτρωμα ουδέτερο

1. το πρόωρα γεννημένο νεκρό έμβρυο
2. (ελληνιστική σημασία) εξάμβλωμα, έκτρωμα

Πηγές

• ἔκτρωμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἔκτρωμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.