ἑτοῖμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἑτοῖμος	ἡ	ἑτοίμη	τὸ	ἑτοῖμον
γενική	τοῦ/τῆς	ἑτοίμου	τῆς	ἑτοίμης	τοῦ	ἑτοίμου
δοτική	τῷ/τῇ	ἑτοίμῳ	τῇ	ἑτοίμῃ	τῷ	ἑτοίμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἑτοῖμον	τὴν	ἑτοίμην	τὸ	ἑτοῖμον
κλητική ὦ!		ἑτοῖμε		ἑτοίμη		ἑτοῖμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἑτοῖμοι	αἱ	ἑτοῖμαι	τὰ	ἑτοῖμᾰ
γενική	τῶν	ἑτοίμων	τῶν	ἑτοίμων	τῶν	ἑτοίμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἑτοίμοις	ταῖς	ἑτοίμαις	τοῖς	ἑτοίμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἑτοίμους	τὰς	ἑτοίμᾱς	τὰ	ἑτοῖμᾰ
κλητική ὦ!		ἑτοῖμοι		ἑτοῖμαι		ἑτοῖμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἑτοίμω	τὼ	ἑτοίμᾱ	τὼ	ἑτοίμω
γεν-δοτ	τοῖν	ἑτοίμοιν	τοῖν	ἑτοίμαιν	τοῖν	ἑτοίμοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'φρόνιμος' όπως «ἑτοῖμος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἑτοῖμος < άγνωστης ετυμολογίας

Επίθετο

ἑτοῖμος, -ος, -ον & -ος, -η, -ον

• → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

Άλλες μορφές

• ἕτοιμος

Πηγές

• ἑτοῖμος - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• Μαρκαντωνάτος, Γεράσιμος; Θεοδόσης Μοσχόπουλος, Ευστράτιος Χωραφάς (2005). Μικρό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής (Ι΄ έκδοση). Αθήνα: Gutenberg. ISBN 960-01-0531-6. 
• ἑτοῖμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἑτοῖμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.