ἐφημερία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐφημερίᾱ	αἱ	ἐφημερίαι
γενική	τῆς	ἐφημερίᾱς	τῶν	ἐφημεριῶν
δοτική	τῇ	ἐφημερίᾳ	ταῖς	ἐφημερίαις
αιτιατική	τὴν	ἐφημερίᾱν	τὰς	ἐφημερίᾱς
κλητική ὦ!		ἐφημερίᾱ		ἐφημερίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐφημερίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐφημερίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐφημερία < ἐπί + ἡμέρα

Ουσιαστικό

ἐφημερία θηλυκό

1. (θρησκεία) εβδομαδιαία ή ημερήσια ιερατική εφημερία

   ≈ συνώνυμα: ἐφημερίς

2. (θρησκεία) (συνεκδοχικά) η λειτουργία που τελείται από τον ιερέα κατά τη διάρκεια της εφημερίας