ἐρίπλευρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐρίπλευρος	τὸ	ἐρίπλευρον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐριπλεύρου	τοῦ	ἐριπλεύρου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐριπλεύρῳ	τῷ	ἐριπλεύρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐρίπλευρον	τὸ	ἐρίπλευρον
κλητική ὦ!		ἐρίπλευρε		ἐρίπλευρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐρίπλευροι	τὰ	ἐρίπλευρᾰ
γενική	τῶν	ἐριπλεύρων	τῶν	ἐριπλεύρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐριπλεύροις	τοῖς	ἐριπλεύροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐριπλεύρους	τὰ	ἐρίπλευρᾰ
κλητική ὦ!		ἐρίπλευροι		ἐρίπλευρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐριπλεύρω	τὼ	ἐριπλεύρω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐριπλεύροιν	τοῖν	ἐριπλεύροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐρίπλευρος < ἐρί- + -πλευρος

Επίθετο

ἐρίπλευρος, -ος, -ον

• (σπάνιο) που έχει δυνατές πλευρές, στιβαρός

  ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Πυθιονίκαις, 4. Ἀρκεσιλάῳ Κυρηναίῳ ἅρματι, 236 Επιμ. Boeck, Pindari opera quae supersunt, 1811. (4.235-4.238)

  βοέους δήσαις ἀνάγκᾳ | ἔντεσιν αὐχένας ἐμβάλλων τ᾽ ἐριπλεύρῳ φυᾷ | κέντρον αἰανὲς βιατὰς ἐξεπόνησ᾽ ἐπιτακτὸν ἀνήρ | μέτρον.

  έβαλε στους αυχένες τους βοδινούς | το σύνεργο να τους κρατάει γερά και τη βουκέντρα μπήγοντας αδιάκοπα στα στιβαρά πλευρά τους | ο άντρας ο χεροδύναμος ξετέλεψε το έργο που του είχε οριστεί.

  Μετάφραση (1994), Γιάννης Οικονομίδης, @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πλευρά

Πηγές

• ἐρίπλευρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.