ἐπέλευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ἐπέλευσις	ἐπελεύσει	ἐπελεύσεις
Γενική	ἐπελεύσεως	ἐπελευσέοιν	ἐπελεύσεων
Δοτική	ἐπελεύσει	ἐπελευσέοιν	ἐπελεύσεσι(ν)
Αιτιατική	ἐπέλευσιν	ἐπελεύσει	ἐπελεύσεις
Κλητική	ἐπέλευσι	ἐπελεύσει	ἐπελεύσεις

Ετυμολογία

ἐπέλευσις < (ἐπί) ἐπ- + ἔλευσις < ἐπελεύσομαι, μέλλοντας του ἐπέρχομαι

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: επέλευση

Ουσιαστικό

ἐπέλευσις θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. η άφιξη
2. τυχαία παρόρμηση
3. (2ος, 3ος αιώνας, νομικός όρος) δίωξη

Συγγενικές λέξεις

• ἐπελαύνω
• ἐπέρχομαι
• → και δείτε τις λέξεις ἔλευσις, ἐλεύσομαι και ἔρχομαι

Πηγές

• «ἐπέλευσις» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.