ἐνών

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἐνών	ἡ	ἐνοῦσᾰ	τὸ	ἐνόν
γενική	τοῦ	ἐνόντος	τῆς	ἐνούσης	τοῦ	ἐνόντος
δοτική	τῷ	ἐνόντῐ	τῇ	ἐνούσῃ	τῷ	ἐνόντῐ
αιτιατική	τὸν	ἐνόντᾰ	τὴν	ἐνούσᾰν	τὸ	ἐνόν
κλητική ὦ!		ἐνών		ἐνοῦσᾰ		ἐνόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἐνόντες	αἱ	ἐνοῦσαι	τὰ	ἐνόντᾰ
γενική	τῶν	ἐνόντων	τῶν	ἐνουσῶν	τῶν	ἐνόντων
δοτική	τοῖς	ἐνοῦσῐ(ν)	ταῖς	ἐνούσαις	τοῖς	ἐνοῦσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ἐνόντᾰς	τὰς	ἐνούσᾱς	τὰ	ἐνόντᾰ
κλητική ὦ!		ἐνόντες		ἐνοῦσαι		ἐνόντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐνόντε	τὼ	ἐνούσᾱ	τὼ	ἐνόντε
γεν-δοτ	τοῖν	ἐνόντοιν	τοῖν	ἐνούσαιν	τοῖν	ἐνόντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'φυγών' όπως «φυγών» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἐνών

• μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος ἔνειμι

Δείτε επίσης

• ἐνόντα
• ἐκ τῶν ἐνόντων