ἐντερόμφαλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἐντερόμφαλος	οἱ	ἐντερόμφαλοι
γενική	τοῦ	ἐντερομφάλου	τῶν	ἐντερομφάλων
δοτική	τῷ	ἐντερομφάλῳ	τοῖς	ἐντερομφάλοις
αιτιατική	τὸν	ἐντερόμφαλον	τοὺς	ἐντερομφάλους
κλητική ὦ!		ἐντερόμφαλε		ἐντερόμφαλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐντερομφάλω
γεν-δοτ	τοῖν		ἐντερομφάλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐντερόμφαλος < ἐντερόμφαλ(ον) + -ος < ἐντερ- + -όμφαλος

Ουσιαστικό

ἐντερόμφαλος ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (ιατρική) που πάσχει από εντεροκήλη και ομφαλοκήλη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἔντερον και ὀμφαλός

Πηγές

• ἐντερόμφαλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.