ἐντερόμφαλον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἐντερόμφαλον	τὰ	ἐντερόμφαλᾰ
γενική	τοῦ	ἐντερομφάλου	τῶν	ἐντερομφάλων
δοτική	τῷ	ἐντερομφάλῳ	τοῖς	ἐντερομφάλοις
αιτιατική	τὸ	ἐντερόμφαλον	τὰ	ἐντερόμφαλᾰ
κλητική ὦ!		ἐντερόμφαλον		ἐντερόμφαλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐντερομφάλω
γεν-δοτ	τοῖν		ἐντερομφάλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐντερόμφαλον < ἐντερ- + ὀμφαλ(ός) + -ον

Ουσιαστικό

ἐντερόμφαλον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (ιατρική) εντεροκήλη και ομφαλοκήλη, κήλη στον ομφαλό

Συγγενικά

• ἐντερόμφαλος
• → και δείτε τις λέξεις ἔντερον και ὀμφαλός

Πηγές

• ἐντερόμφαλον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.