ἀντιλήπτωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἀντιληπτωρ-, ἀντιληπτορ-
ονομαστική	ὁ	ἀντιλήπτωρ	οἱ	ἀντιλήπτορες
γενική	τοῦ	ἀντιλήπτορος	τῶν	ἀντιληπτόρων
δοτική	τῷ	ἀντιλήπτορῐ	τοῖς	ἀντιλήπτορσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἀντιλήπτορᾰ	τοὺς	ἀντιλήπτορᾰς
κλητική ὦ!		ἀντιλῆπτορ		ἀντιλήπτορες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀντιλήπτορε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀντιληπτόροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «κτήτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀντιλήπτωρ < ἀντιληπτός < αρχαία ελληνική ἀντιλαμβάνομαι < ἀντι- + θέμα ληβ-, μεταπτωτική βαθμίδα θέματος όπως στο λαμβάνω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;   + -τωρ

Ουσιαστικό

ἀντιλήπτωρ, -ορος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) αντιλήπτωρ, βοηθός, προστάτης

Πηγές

• ἀντιλήπτωρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.