ἀκόρητος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀκόρητος	τὸ	ἀκόρητον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀκορήτου	τοῦ	ἀκορήτου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀκορήτῳ	τῷ	ἀκορήτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀκόρητον	τὸ	ἀκόρητον
κλητική ὦ!		ἀκόρητε		ἀκόρητον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀκόρητοι	τὰ	ἀκόρητᾰ
γενική	τῶν	ἀκορήτων	τῶν	ἀκορήτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀκορήτοις	τοῖς	ἀκορήτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀκορήτους	τὰ	ἀκόρητᾰ
κλητική ὦ!		ἀκόρητοι		ἀκόρητᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀκορήτω	τὼ	ἀκορήτω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀκορήτοιν	τοῖν	ἀκορήτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία 1

ἀκόρητος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἀκόρητος, -ος, -ον

• αχόρταγος, άπληστος

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 13 (Ν. Μάχη ἐπὶ ταῖς ναυσί.), στίχ. 639

  Τρῶες δὲ μάχης ἀκόρητοι ἔασιν.

  αλλ᾽ είναι αχόρταγοι στον πόλεμον οι Τρώες

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

  ※  7ος↑ αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, (αποδίδεται) Ἀσπὶς Ἡρακλέους^w, 459

  Ἀμφιτρυωνιάδης, δεινῆς ἀκόρητος ἀυτῆς,

  ο γιος του Αμφιτρύωνα, ο αχόρταγος για τον αλαλαγμό τον φοβερό,

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

  ※  3ος πκε αιώνας ⌘ Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά, 1.616, @scaife.perseus

  ὦ μέλεαι, ζήλοιό τʼ ἐπισμυγερῶς ἀκόρητοι.

Ετυμολογία 2

ἀκόρητος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἀκόρητος, -ος, -ον

• ασκούπιστος, αδιακόσμητος, αστόλιστος

  ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Νεφέλαι, στίχ. 44 (43-45)

  ἐμοὶ γὰρ ἦν ἄγροικος ἥδιστος βίος | εὐρωτιῶν, ἀκόρητος, εἰκῇ κείμενος, | βρύων μελίτταις καὶ προβάτοις καὶ στεμφύλοις.

  γλυκιά ζωή χωριάτικη εγώ ζούσα, | όλη ακαταστασία, λιγδιά και σκόνη, | μέσα σε αρνιά, μελίσσια και πυρήνα.

  Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

  γιατί εγώ ζούσα γλυκιά αγροτική ζωή | βουτηγμένη στη λάσπη, ακατάστατη, ζώντας χωρίς σκοπό, | μέσα στα μελίσσια, τα πρόβατα και τα στέμφυλα.

  Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κορέννυμι και κορέω

Πηγές

• ἀκόρητος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀκόρητος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.