ἀγγελιαφόρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀγγελιαφόρος	τὸ	ἀγγελιαφόρον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀγγελιαφόρου	τοῦ	ἀγγελιαφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀγγελιαφόρῳ	τῷ	ἀγγελιαφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀγγελιαφόρον	τὸ	ἀγγελιαφόρον
κλητική ὦ!		ἀγγελιαφόρε		ἀγγελιαφόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀγγελιαφόροι	τὰ	ἀγγελιαφόρᾰ
γενική	τῶν	ἀγγελιαφόρων	τῶν	ἀγγελιαφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀγγελιαφόροις	τοῖς	ἀγγελιαφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀγγελιαφόρους	τὰ	ἀγγελιαφόρᾰ
κλητική ὦ!		ἀγγελιαφόροι		ἀγγελιαφόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀγγελιαφόρω	τὼ	ἀγγελιαφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀγγελιαφόροιν	τοῖν	ἀγγελιαφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀγγελιαφόρος < ἀγγελί(α) + -ο- + -φόρος

Επίθετο

ἀγγελιαφόρος, -ος, -ον

• (επάγγελμα) αυτός που μεταφέρει, κομίζει αγγελίες, μηνύματα

Συνώνυμα

• ἀγγελιώτης