ἀγάστωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀγάστωρ	οἱ	ἀγάστορες
γενική	τοῦ	ἀγάστορος	τῶν	ἀγαστόρων
δοτική	τῷ	ἀγάστορῐ	τοῖς	ἀγάστορσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἀγάστορᾰ	τοὺς	ἀγάστορᾰς
κλητική ὦ!		ἀγᾶστορ		ἀγάστορες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀγάστορε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀγαστόροιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «κτήτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγάστωρ < ἀ- (αθροιστικό) + γαστήρ

Ουσιαστικό

ἀγάστωρ αρσενικό

• αυτός που γεννήθηκε από την ίδια κοιλιά, από την ίδια μητέρα

Σημειώσεις

• στον πληθυντικό ἀγάστορες χαρακτηρίζονται οι δίδυμοι.

Συνώνυμα

• ὁμογάστωρ
• ὁμομήτριος
• ἀδελφός