ἀγάλαξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀγάλαξ	οἱ/αἱ	ἀγάλακτες
γενική	τοῦ/τῆς	ἀγάλακτος	τῶν	ἀγαλάκτων
δοτική	τῷ/τῇ	ἀγάλακτῐ	τοῖς/ταῖς	ἀγάλαξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀγάλακτᾰ	τοὺς/τὰς	ἀγάλακτᾰς
κλητική ὦ!		ἀγάλαξ		ἀγάλακτες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀγάλακτε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀγαλάκτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἄναξ' όπως «ἄναξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγάλαξ < ἀ- στερητικό + γάλα, γάλακτ- + -ς

Ουσιαστικό

ἀγάλαξ αρσενικό ή θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (σε επιθετική λειτουργία) ο αγάλακτος, που δε δίνει, δεν έχει γάλα

  ≈ συνώνυμα: ἀγάλακτος (με στερητικό ἀ-)

Συγγενικά

• ἀγαλακτία

Δείτε επίσης

σημασία: ομογάλακτος με άλφα αθροιστικό

• ἁγάλαξ (με δασεία, ἁ- αθροιστικό)
• ἀγαλάκτης
• ἀγάλακτος (με ψιλή, ἀ- αθροιστικό)
• ἀγαλακτοσύνη (συγγένεια)

Πηγές

• ἀγάλαξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.