χρωματουργός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χρωματουργός	οι	χρωματουργοί
γενική	του	χρωματουργού	των	χρωματουργών
αιτιατική	τον	χρωματουργό	τους	χρωματουργούς
κλητική		χρωματουργέ		χρωματουργοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χρωματουργός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή χρωματουργός

Ουσιαστικό

χρωματουργός αρσενικό

• (επάγγελμα) βαφέας, που ασχολείται με την παραγωγή χρωμάτων

Συγγενικά

• χρωματουργείο
• χρωματουργία
• χρωματουργικός
• → και δείτε τις λέξεις χρώμα και έργο

Μεταφράσεις

    χρωματουργός

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)