χιονοκρύσταλλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χιονοκρύσταλλος	οι	χιονοκρύσταλλοι
γενική	του	χιονοκρυστάλλου & χιονοκρύσταλλου	των	χιονοκρυστάλλων
αιτιατική	τον	χιονοκρύσταλλο	τους	χιονοκρυστάλλους
κλητική		χιονοκρύσταλλε		χιονοκρύσταλλοι
Κατηγορία όπως «όροφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χιονοκρύσταλλος < χιονο- + κρύσταλλος

Προφορά

ΔΦΑ : /ço.noˈkɾi.sta.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χιο‐νο‐κρύ‐σταλ‐λος

Ουσιαστικό

χιονοκρύσταλλος αρσενικό

• (μετεωρολογία) ο κρύσταλλος της χιονονιφάδας

  ※  Καθώς το βάρος ενός τέτοιου κρυστάλλου είναι απειροελάχιστο, ο χιονοκρύσταλλος μπορεί να κάνει ώρες ολόκληρες να προσγειωθεί. Τότε αρχίζει να παίζει με το φως του ήλιου και στη σύντομη ζωή του θα μας χαρίσει τα υπέροχα σχήματά του, σαν θεία ευλογία από τον ουρανό.

  Δ. Χ., Ιερογλυφικά του ουρανού, Το Βήμα, 24 Νοεμβρίου 2008

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις χιόνι και κρύσταλλος

Μεταφράσεις

    χιονοκρύσταλλος

Πηγές

• χιονοκρύσταλλος - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)
• χιονοκρύσταλλος σελ.7854 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

χιονοκρύσταλλος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

χιονοκρύσταλλος

• (για νερό) που είναι κρύος σαν το χιόνι και κρυστάλλινος

  ※  13ος/14ος αιώνας, Βέλθανδρος και Χρυσάντζα, ανωνύμου, στίχ. 296 (295-298)

  Καὶ τότε βρύσην ηὕρηκεν παράξενον ὁκάτι·
  ψυχρόν, χιονοκρύσταλλον ὕδωρ εἶχεν ἡ βρύση.
  Φράσαι κἂν ὅλως ἀπορῶ τὴν καλλονὴν τὴν τόση,
  ἣν εἶχεν ὑπεράπειρον ἡ τῶν Ἐρώτων βρύση.

Συγγενικά

• χιονοκρυστάλλινος
• → και δείτε τις λέξεις χιόνι, χιόνιν, κρύσταλλον και κρυσταλλόω

Πηγές

• Εμμανουήλ Κριαράς, Βυζαντινά Ιπποτικά Μυθιστορήματα, Αθήνα 1955, σελ. 107, σελ. 280